Yargılamanın hakim olduğu kuruluşlar, kesin kararlar almak, sorunları ve durumları açıkça tanımlamak konusunda başarılıdırlar.
Kesin kararlara ulaşmayı tercih ederler. Yönetim sistemleri karar vermeye yöneliktir. Kararlara ilkelere odaklanarak ulaşırlar. Kararlar, çatışma veya belirsizlik sebebiyle alınamazsa, kurum içinde rahatsızlık oluşur.
Yargılayan kurumlar, bazen erken ve yeterli kanıta dayanmayan kararlar nedeni ile sorun yaşayabilirler. İstihbarat toplama faaliyetleri zayıf ya da temelsiz olma eğilimindedir. Genellikle önyargılar bilgi alma süreçlerinin önüne geçer. Bu nedenle dünyaya açık kalmak için kendilerini zorlamalı, varsayımlarına meydan okumalı ve harekete geçmeden önce bekleme süresi kullanmayı alışkanlık haline getirmeleri gerekir.
Yargılayıcı kuruluşlar, olayları mümkün olduğu kadar açık bir şekilde tanımlamayı tercih ederler.
Düşünsel organizasyonlar standartlar ve prosedürleri, hisseden organizasyonlar ise beklentileri ve endişeleri tanımlamaya çalışırlar. Bu özellikler yargılayıcı özellikle birleştiğinde, başarının bu durumları ya da konuları küçük paralara bölerek sağlanacağına inanılmasına neden olur.
Yargılayan kuruluşlar genellikle kendileri hakkında kesin bir çizgiye sahiptirler. Durumları evet ve hayır, iyi ve kötü, akıllı ve aptalca, git ve kal gibi keskin bakış açısıyla değerlendirirler. Onlar için siyah ve beyaz vardır.
Verdikleri kararları, başkalarına dayatmak isteyebilirler. Kuzeye gitmeye karar verdikten sonra, güneye gitmek isteyen herkesi reddedebilirler.
Yargılayıcı Kurumlar İçin Öneriler: